Jedynym fotografem, którego zazwyczaj toleruję jestem ja sama...Nie dlatego, że nie doceniam umiejętności innych osób, ale po prostu czuję się głupio..ale od początku...
Codziennie gdy jadę do pracy o godzinie 5 rano... (mam myśli samobójcze... twarz zostawiam w domu...) to mijam różowy mostek/przejście nadziemne o cudownym różowym kolorze...(różowy paradoksalnie to mój znienawidzony kolor) i jakoś humor się poprawia bo to dość niecodzienny widok mimo wszystko. Ile razy sobie obiecuję.. "Mia przestań być leniwą krową i przyjdź tutaj zrobić zdjęcia" i tak po 5 minutach zapominam o tym widoku, aż do ponownego rannego spotkania. Dzisiaj postanowiłam w końcu się zmobilizować i ogarnąć dupę, której nie powstydziłaby się Kim Kardashian. Problem spotkał mnie już na samym początku. Nie mam statywu... a z moim domowym prowizorycznym statywo - krzesło-konstrukcją nie będę biegać publicznie. I wtedy mnie olśniło i zadzwoniłam do przyjaciółki ze studiów... cudownie się złożyło, że akurat planowała przyjazd do Poznania... :) Mimo lekkich obaw, że sobie nie poradzę... bo będę się śmiać.. wygłupiać...wyglądać jak narzeczona Frankensteina... to jestem baaaaaardzo zadowolona z efektów... no i... miło się było spotkać z Klaudią:)
A Wam jak podobają się efekty naszej współpracy?
Zdjęcia wykonała moja zdolna Klaudia Fertig <3
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz